Dit is onze Legacy

De vulkanische grond van Bali behoort tot de vruchtbaarste ter wereld. Dit maakte het eiland uitermate geschikt voor landbouw, met weelderige rijstterrassen, agrarische bosbouw en levendige ecosystemen. Traditionele landbouwpraktijken, zoals het Subak Irrigatiesysteem, gingen hand in hand met de spirituele gebruiken van het eiland, wat zorgde voor een harmonieuze relatie tussen mens en natuur. De biodiversiteit van Bali floreerde doordat gemeenschappen op duurzame wijze samenleefden met het land.

Begin 1900 begon de culturele identiteit van Bali zich te verstevigen, terwijl de unieke dans, kunst en religieuze tradities van het eiland steeds meer werden omarmd. Tempels en ceremonies vormden de ruggengraat van de Balinese manier van leven en zorgden voor een diepe verbinding met de natuur en spiritualiteit. Het culturele landschap van het eiland bloeide op in harmonie met de natuurlijke omgeving en legde zo de basis voor een uniek eiland erfgoed.

Nederlands-Indië begon aan het begin van de 20e eeuw meer controle uit te oefenen over Bali, wat een bescheiden impact had op de landbouw en lokale tradities. Hoewel Bali in deze periode grotendeels onaangetast bleef door grootschalige ontwikkeling, groeide de economische nadruk op landbouw en handel onder koloniale heerschappij, terwijl culturele praktijken zich bleven ontwikkelen.

De jaren 1920 markeerden het hoogtepunt van de traditionele landbouw op Bali, met een rijstteelt die floreerde in de rijke vulkanische bodems van het eiland. In deze periode namen ook de inspanningen toe om de natuurlijke omgeving te behouden, gesteund door lokaal bestuur en religieuze praktijken. De biodiversiteit van Bali bleef behouden, terwijl de landbouw spirituele en ecologische principes integreerde die zowel de cultuur als de natuur in stand hielden.

De Tweede Wereldoorlog verstoorde het vredige bestaan van Bali, waarbij de Japanse bezetting en de daaropvolgende oorlog leidden tot een daling van de landbouwproductie. Deze periode betekende een ernstige terugval in de rijstproductie, en Bali's traditionele landbouwsystemen werden verlaten ten gunste van de behoeften van de oorlogstijd. De kwetsbare ecosystemen van het eiland vertoonden de eerste tekenen van uitputting.

Na de Tweede Wereldoorlog begon Bali zich te herstellen, terwijl lokale boeren hun traditionele landbouwpraktijken hervatten. De littekens van de oorlog waren echter nog zichtbaar in het landschap en de economie keerde maar langzaam terug naar de omstandigheden van vóór de oorlog. De Balinese cultuur, hoewel veerkrachtig, werd geconfronteerd met uitdagingen toen het eiland zich geleidelijk begon te moderniseren.

In deze periode begon het toerisme langzaam zijn stempel te drukken op Bali. Buitenlandse bezoekers stroomden binnen, aangetrokken door de natuurlijke schoonheid, cultuur en unieke ervaringen van het eiland. In de jaren '70 begon het toerisme tekenen van groei te vertonen, waardoor Bali steeds toegankelijker werd voor reizigers. Hoewel het eiland nog steeds een relatief ongerept paradijs was, begon deze vroege golf van toerisme druk uit te oefenen op het milieu, wat leidde tot de eerste tekenen van ontbossing en verstedelijking.

De uitbarsting van de Mount Agung in 1963 was een cruciaal moment in de geschiedenis van Bali. De uitbarsting veroorzaakte wijdverspreide verwoesting, vooral in de landbouw en infrastructuur, maar de gebeurtenis bracht ook een diepe spirituele reflectie teweeg onder de Balinese bevolking. Bali's relatie met de natuur werd versterkt toen de veerkracht van het eiland duidelijk werd tijdens het wederopbouwproces.

In 1969 werden de eerste stappen gezet om het toerisme te reguleren. Hoewel het nog niet volledig gereguleerd was, begon toerisme op Bali een prominentere rol in de economie te spelen. In deze periode werden enkele basis infrastructuren aangelegd, zoals wegen en accommodaties, maar het eiland slaagde er nog steeds in een zekere mate van ecologische integriteit te behouden.

De vroege jaren 1970 markeerden een keerpunt met een toename van buitenlandse investeringen, vooral in de hotel- en resort-industrie. De economie van Bali groeide samen met de toename van het toerisme, maar naarmate de natuurlijke hulpbronnen van het eiland werden geëxploiteerd voor ontwikkeling, begon de aanvankelijke harmonie tussen het land en zijn mensen te verslechteren.

Tegen de jaren 80 was het toerisme op Bali geëxplodeerd en trok het miljoenen bezoekers aan. Overal verrezen hotels, resorts en restaurants, waardoor lokale landbouw en agrarische praktijken werden verdrongen. De biodiversiteit van Bali begon snel af te nemen doordat bossen werden gekapt voor de ontwikkeling. Het ecosysteem van het eiland en de traditionele landbouwpraktijken vertoonden duidelijke tekenen van achteruitgang, terwijl de hoeveelheden afval en vervuiling dramatisch toenamen.

In de jaren 90 kreeg Bali te maken met snelle commercialisering. Het aantal toeristen steeg explosief en de toeristenindustrie bracht enorme milieuschade met zich mee. De biodiversiteit van het eiland nam met 30% af, ontbossing bereikte alarmerende niveaus en de lokale landbouw werd steeds vaker verlaten ten gunste van vastgoedontwikkeling. De natuurlijke hulpbronnen van Bali werden steeds meer uitgeput en de ecosystemen van het eiland stonden zwaar onder druk.

In 2002 had de tragische bomaanslag op Bali een diepgaande impact op de toeristische sector van het eiland. In de nasleep daarvan daalde het aantal bezoekers enorm, wat tijdelijk de druk op het milieu verminderde. Toch bracht Bali’s afhankelijkheid van toerisme het eiland al snel terug naar dezelfde groeipatronen, waarbij het aantal toeristen zich binnen enkele jaren herstelde.

Tegen 2005 werd Bali geconfronteerd met een ernstige afvalcrisis. Met meer dan 2 miljoen toeristen per jaar steeg de hoeveelheid afval op het eiland met meer dan 50%. De kwetsbare afvalbeheersystemen konden de toename van plastic en ander afval niet aan. De stranden en landschappen van Bali raakten steeds meer vervuild, wat leidde tot een groeiende milieuproblematiek.

Het toerisme op Bali groeide exponentieel en bereikte in 2020 meer dan 5 miljoen bezoekers per jaar. Deze groei, gecombineerd met snelle verstedelijking, leidde tot een aanzienlijke achteruitgang van het milieu: de hoeveelheid afval nam toe met 60%, de biodiversiteit werd met 40% verminderd en traditionele landbouwgebieden maakten plaats voor vastgoedontwikkelingen. De natuurlijke hulpbronnen van Bali werden steeds meer uitgeput en de ecosystemen van het eiland stonden zwaar onder druk.

In 2017 werd Bali berucht om zijn plastic afvalprobleem. Er werd gerapporteerd dat er jaarlijks 3,5 miljoen ton plastic afval op het eiland werd geproduceerd, wat bijdroeg aan de vervuiling van de oceanen en de achteruitgang van het zeeleven. Bali’s traditionele levenswijze, ooit in harmonie met de natuur, kwam nu in gevaar door vervuiling, afval en onduurzame toerisme praktijken.

Tegen 2019 was de biodiversiteit van Bali met 40% afgenomen en waren de natuurlijke hulpbronnen ernstig uitgeput. Het milieu verkeerde in crisis; stranden, bossen en watersystemen raakten vervuild. De toeristenindustrie bleef groeien, maar de druk op de ecosystemen van het eiland werd onmiskenbaar. Het wilde dierenleven van Bali liep steeds meer gevaar uit te sterven, en de culturele en spirituele tradities van het eiland begonnen te vervagen nu het toerisme de overheersende kracht werd.

In 2020 bracht de COVID-19-pandemie het toerisme tijdelijk tot stilstand, wat Bali een kortstondige adempauze gaf van de milieuschade. Tijdens de lockdown begon de natuur te herstellen, met helderder wateren en minder vervuiling. Deze onderbreking van het toerisme legde de schade bloot die was aangericht door decennia van ongecontroleerde groei. Terwijl het milieu van Bali langzaam begon te herstellen, groeide het besef dat de toekomst van het eiland afhing van een verschuiving naar duurzame, op ecotoerisme gerichte praktijken.

Midden 2021 opende Bali zijn grenzen opnieuw, met strikte gezondheidsprotocollen. De toeristische sector begon langzaam te herstellen, waarbij het aantal bezoekers tegen het einde van het jaar 1,5 miljoen bereikte, een fractie van het niveau van vóór de pandemie. Ondanks de beperkingen kende Bali een toename van binnenlandse reizigers en een hernieuwde focus op wellness en ecotoerisme.

Het toerisme op Bali nam gestaag toe, waarbij het eiland ongeveer 3 miljoen bezoekers verwelkomde. De focus verschoof meer naar duurzame praktijken, met ecologische resorts en groene initiatieven die aan populariteit wonnen. Het milieu van Bali bleef zich herstellen van de pandemie gerelateerde adempauze, maar de druk van het toerisme begon opnieuw zichtbaar te worden.

In 2023 bereikte het toerisme op Bali ongeveer 5,5 miljoen bezoekers, waarmee het niveau van vóór de pandemie bijna werd geëvenaard. Deze toename benadrukte echter de dringende noodzaak van duurzaam toerisme. Een collectief besef dat Bali’s natuurlijke schoonheid, cultuur en levenswijze in gevaar waren, leidde tot serieuze inspanningen om het milieu en de tradities van het eiland te behouden. Lokale overheden, milieuorganisaties en particuliere ondernemingen richtten zich op het verkleinen van Bali’s ecologische voetafdruk, het bevorderen van verantwoord reizen en het herstellen van traditionele landbouw- en culturele praktijken. Deze inspanningen markeerden het begin van een transformatieve beweging richting duurzaam toerisme en het lange termijn herstel van het eiland.

Marcel en Renée hadden een droom om Bali’s milieu, landbouw en cultureel erfgoed te herstellen. Hun gesprek in de zomer van 2024 leidde tot de oprichting van Restore the Legacy—een beweging die zich richt op het terugbrengen van de balans op het eiland door het bevorderen van ecotoerisme, duurzame landbouw en het behoud van het traditionele Balinese leven. Deze beweging werd geboren uit een gedeelde liefde voor de Balinese cultuur en het verlangen om ervoor te zorgen dat het erfgoed van het eiland blijft voortleven voor toekomstige generaties. Begin 2024 sloot Nava zich bij hen aan, al jarenlang gewijd aan de bescherming van Bali’s erfgoed. Met haar passie en lokale wortels versterkte ze de missie. Samen zetten zij zich in om een blijvende impact te creëren.

Restore the Legacy werd op 1 januari 2025 officieel erkend als een ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling). Deze mijlpaal markeerde het begin van een geformaliseerde beweging die zich toelegt op het herstel van de culturele en ecologische gezondheid van Bali. De organisatie kreeg erkenning en steun, wat betekende dat het erfgoed van Bali toegewijde pleitbezorgers had gevonden die zich inzetten voor de wederopbouw en het behoud ervan.

Op 12 april 2025 wordt Restore the Legacy officieel gelanceerd, geleid door Balinese traditie. De datum werd gekozen door onze Balinese priester, op basis van numerologie en culturele betekenis. 12 april staat symbool voor wedergeboorte, vernieuwing en herstel—waarden die perfect aansluiten bij onze missie om Bali’s verloren erfgoed te herstellen. Dit evenement markeert een keerpunt in Bali’s reis naar ecologisch en cultureel herstel.